Groenbeleid met een visie

Mensen die kunnen pronken met ronkende diploma’s ecologisch groenbeleid hebben besloten – eindelijk zou ik zeggen – om met een ferme ruk komaf te maken met het “onkruid” dat Brugge overwoekert.

Als typevoorbeeld nemen we de vijf akkermelkdistels op de Sint-Annabrug die mij, en alle andere weldenkende Bruggelingen, al wekenlang een doorn in het oog waren. Het groen van de bladeren en het geel van die bloemen was echt dissonant met het grijs van de kasseien. Iedereen met een beetje gevoel voor schoonheid beseft toch dat groen, geel en grijs kleuren zijn die gewoon niet matchen. Heb je ooit een jurk of een hemd gekocht met groene, gele en grijze strepen? Ja…? Je meent het niet! Je moet eruit gezien hebben als een verouderde, versleten tuinset. Een modieus mens doet dat niet!

Naast het visuele drama waren er natuurlijk ook praktische bezwaren die de doorslag gaven om de hele boel met de grond – euh, kasseien – gelijk te maken. Die planten stonden gewoon in de weg! Je wist op de duur niet meer waar je je voeten moest zetten. Daarenboven vormden ze een acuut gevaar voor de volksgezondheid! Je zal maar eens een steek krijgen van een bijtje dat de bloemen bezoekt! Wie is er dan verantwoordelijk? Wie zal er opdraaien voor de kosten? Is de Groendienst, en bij uitbreiding het voltallige schepencollege, daar wel voor verzekerd? Wat als iemand klacht neerlegt bij de Raad van State? Beter maar snel die distels de nek omdraaien voordat we nog een rechtsgang krijgen voor ‘lijden door ecologische verwaarlozing’.

De beleidvoerders hebben ook een verantwoorde visie op de toekomst: “O je da ollemolle loat stoan, is Brugge ’t noaste joar een wildernesse! Da moe weg!”

En geef ze eens ongelijk! Wat moeten de miljoenen toeristen niet denken van dat ‘onkruid’ op de Sint-Annabrug. De bootjes durven haast niet meer voorbijvaren. De kapiteins zijn als de dood voor de kreten van verontwaardiging en de schunnige opmerkingen. Neen, zo kan je Brugge in het buitenland niet verkopen als milieuvriendelijke stad.  Dat men in Parijs en Londen oog heeft voor het wild groen in de stad, tot daaraantoe. Dat moeten ze zelf weten. Maar Brugge?!

Brugge moet “proper” zijn! Bier- en colablikjes, hondenkeutels (vers en vintage), sigarettenpeuken, opengereten GFT-zakjes, frietenbakjes, wafels en pralines… soit! Daar vallen we niet over. Die horen bij het straatbeeld, net zo goed als verdwaalde cruise-toeristen en bijhorende parapluutjes. Maar een veld akkermelkdistels op de Sint-Annabrug?! Ho ho ho… Het woord “akker” alleen al suggereert dat alle Bruggelingen … “boeren” zouden zijn.  

Link naar de 16 meest recente artikelen