2 september 2025

Rechte alsem – Artemisia biennis

Soms gebeurt het – niet vaak, maar soms – dat ik oog in oog sta met een plant die me compleet ontglipt. Een onbekende. Een raadsel. Mijn blik blijft hangen, alsof de tijd even vertraagt. Het voelt alsof ergens diep vanbinnen een onzichtbaar alarm afgaat, een zacht maar dwingend signaal: “Opgelet! Hier gebeurt iets bijzonders!” Het lijkt een soort zesde zintuig.

Mijn adem stokt. Mijn hartslag versnelt. Ik buk me, bestudeer de bladeren, de stengel, de aarvormige bloeiwijze. Mijn vingers glijden langs de nerven. Mijn hoofd gonst: “Wat is dit in hemelsnaam? Nog nooit gezien!”

In zulke momenten heb ik een trouwe bondgenoot: ObsIdentify. Mijn digitale veldgids, mijn stille kompaan. Vandaag was weer zo’n dag.

Op een zomerse wandeling door de Assebroekse Meersen volg ik een pad dat bijna onzichtbaar geworden is, opgeslokt door een wirwar van bijvoet, melganzevoet, distels en boerenwormkruid. Het is alsof de natuur hier besloten heeft om de orde om te keren en het wild de macht te geven.

En dan… bam! Daar heb je dat oranje knipperlicht in mijn hoofd.
“Rechte alsem,” zegt mijn onmisbare vriend, “Artemisia biennis… zeldzaam.”

Serieus? Toch maar eens dubbelchecken. Ik vergelijk foto’s, lees beschrijvingen, bekijk oude waarnemingen. En stukje bij beetje verdwijnt mijn twijfel.

Ja, het klopt. Rechte alsem is hier een buitengewone vondst. Volgens Wilde-Planten.nl is de soort niet ingeburgerd in Vlaanderen en wordt ze zelfs als zeldzaam aangemerkt. Terwijl Artemisia biennis in Noord-Amerika hele velden kan vullen, duikt ze hier slechts sporadisch op, schuchter en onvoorspelbaar, zonder vaste populaties.

En precies dat maakt dit moment zo bijzonder: vandaag stond ik oog in oog met een plant die zich zelden laat zien. Een alien! Een stille passant! Een geheimzinnige gast in het Vlaamse landschap.

Onlangs vroeg iemand mij: “Wat vind je toch zo boeiend aan al dat onkruid?”