Ik kreeg vandaag het herfstnummer van het magazine “Kruidentaal” toegestuurd. Op pagina 26 tot 29 is mijn artikel over de “Gebedskaarten voor planten” te vinden. De Groene draad die dit nummer verbindt is balans en evenwicht. Precies dat wat de herfst ons zo duidelijk laat …
Brugge mag dan wereldberoemd zijn om zijn chocolatiers, maar geloof me: de bakkers doen er niet voor onder. De beste van allemaal bevindt zich op welgeteld 420 stappen van mijn voordeur – een zalige afstand, met drie voordelen die ik u niet wil onthouden: 1) De …
Heilzame kruiden groeien vaak dichter bij ons dan we denken, en duizendblad (Achillea millefolium) is daar een perfect voorbeeld van. Deze alledaagse plant heeft door de eeuwen heen een veelzijdig gebruik gekend, en wordt wel aangeduid als een kruid voor ‘duizend-en-één dingen’.
De naam Achillea millefolium heeft een fascinerende oorsprong die zowel teruggrijpt op de Griekse mythologie als op de plant zelf. Achillea is afgeleid van Achilles, de legendarische Griekse held die volgens de mythologie de plant gebruikte om zijn wonden te genezen. In sommige verhalen wordt zelfs gezegd dat Achilles duizendblad aan zijn soldaten gaf om hen te verzorgen na zware gevechten. Zo werd het kruid in de geneeskunde zo nauw verbonden met zijn kracht en herstel, dat het de naam van de held kreeg. Voor wie houdt van legenden en verhalen hebben we die op het eind van dit artikel nog eens toegevoegd.
Het tweede deel van de naam, millefolium, komt van het Latijnse mille (duizend) en folium (blad), en verwijst naar de kenmerkende, fijnverdeelde bladeren van de plant. Ze lijken wel duizend kleine blaadjes te vormen, wat het visuele effect van de plant benadrukt en haar naam extra kracht bijzet.
Kortom, Achillea millefolium is niet alleen een eerbetoon aan de mythische kracht van Achilles, maar ook aan de wonderlijke structuur van de plant zelf, die met haar duizenden bladeren de natuur op magische wijze in balans brengt.
Een mooie legende verklaart ook waarom duizendblad in het Duits “Zimmermanskraut” genoemd wordt: Toen Jozef met Jezus aan het timmeren was schoot het mes van Jozef uit waardoor hij zich lelijk verwondde. Jezus snelde naar buiten en plukte wat duizendblad dat hij snel op de wonde legde, die daardoor onmiddellijk genas. Sindsdien geneest duizendblad wonden en werd het in het Romeinse rijk door de soldaten ook vaak daarvoor gebruikt.
Volgens de signatuurleer is het blad goed voor de bloedvaten omdat het blad veel vertakkingen heeft, net als bloedvaten. De wit-roze bloemschermen zijn volgens dezelfde theorie ook een indicatie voor ziekten van de vrouwelijke geslachtsorganen.
Nigon Wyrta Galdor
De ‘Nigon Wyrta Galdor‘ is een oude Angelsaksische bezweringstekst uit de 10de of 11de eeuw die een magisch ritueel beschrijft. De naam verwijst naar de kracht van negen ‘heilige’ kruiden. Het ritueel gebruikte deze kruiden voor genezing en bescherming, en illustreert de rol van kruidenmagie in het oproepen van de spirituele krachten van planten.
Van duizendblad wordt aangenomen dat het in de ‘Nigon Wyrta Galdor‘ – een Angelsaksische tekst uit de 10de of 11deeeuw, wordt aangeduid als ‘gearwe‘ (soms ook gespeld als ġealwe) hetgeen ‘bereiden’ of ‘behandelen’ betekent. Waarschijnlijk werd er gerefereerd aan de genezende kwaliteiten van het kruid.
Hoewel duizendblad in de originele bezweringstekst niet voorkomt, wordt het wel genoemd als één van de negen planten die Wodan gebruikte om het kwaad te verslaan.
De originele tekst luidt:
Wōden nam þā nigon wuldorgiefu, slōh þā næddran, þæt hēo on VII tōflēah. Þǣr wearð ān gearwe, and ān attorlātan, ān stūne, ān wergulu, ān mægðe, ān āc, ān finule, and wegbrād.
Vrij vertaald betekent dit:
Wodan nam die negen glorierijke kruiden, sloeg de slang, zodat zij in zeven stukken uiteenviel. Daar was één duizendblad, en één gifbestrijder, één bieslook(?), één bitter kruid, één alsem, één eik, één venkel en één weegbree.
Ik vond volgende dichterlijke variant of literaire bewerking, geïnspireerd door de literaire stijl van de Nigon Wyrta Galdor.
“Gearwe hātte hēo, þā ic hēo on hand hæbbe. Hēo mid mē mǣl sprecð, mǣt þæt ic mæg, mē ongiet, mē lǣt, and miht mē ġefȳllð. Mōd and mægen mē ġeġeaf hēo, strang is hēo, strengra frēond wið yfel. Þā ðe hēo cunnon, hīe hīe heriað, nǣfre ne forlǣtað hīe hēo strengð. Þā ðe hīe mid openum heortan bēoð.”
Duizendblad is haar naam, die ik in mijn hand houd. Ze spreekt met mij en voelt wat ik voel. Ze begrijpt mij, begeleidt mij en geeft mij kracht. Ze schenkt mij moed en vertrouwen. Krachtig is zij, een betrouwbare bondgenoot tegen het kwaad. Wie haar kent respecteert haar. Wie haar met een open hart benadert, waardeert haar kracht altijd.
De tweede regel is opvallend magisch: de plant wordt voorgesteld als een levende, bezielde kracht die de bezwering actief meezegt. Dit wijst op de magisch-rituele kracht van duizendblad — niet alleen als genezer, maar ook als bondgenoot in het afweren van gif, ziekte, kwaad en betovering.
Ritueel gebruik in het verleden
Duizendblad werd ook genoemd in de context van Germaanse en Scandinavische rituelen, waar het deel uitmaakte van geneeskrachtige bezweringen. In de oude Noordse tradities werden kruiden vaak gezien als magische hulpmiddelen. Sommige kruiden werden gebruikt in beschermende rituelen, voor het aantrekken van gunstige invloeden, of om boze geesten te verdrijven. Planten zoals duizendblad werden beschouwd als krachtig genoeg om contact te maken met de goden of om een magische werking uit te voeren.
Duizendblad was heilig voor de Kelten. Druïden deden voorspellingen met het kruid en het verzamelen ervan ging met de nodige rituelen gepaard.
Gedurende de Middeleeuwen was de naam van het kruid ook wel ‘supercilium Veneris’ ofwel ‘de wenkbrauw van Venus’, waarschijnlijk omdat het kruid veel werd gebruikt bij vrouwenziekten, maar ook ‘Herba militaris‘ vanwege de werking bij wonden. Duizendblad werd van oudsher ingezet als wondkruid, vooral om bloedingen te stelpen en wonden te helen. Het was een vast onderdeel van de reisapotheek van soldaten en herders.
Ritueel werd duizendblad ingezet als beschermkruid: men droeg het op het lichaam om negatieve invloeden af te weren, of legde het op drempels en vensterbanken om huis en haard te zegenen. In liefdesmagie gebruikte men het om trouw, verbondenheid en harmonie te versterken. Duizendblad werd vaak verwerkt in boeketten of bundels die aan de zon werden gewijd, vooral rond midzomer, wanneer zijn kracht het grootst werd geacht.
Het kruid symboliseert moed, bescherming en genezing. Met zijn fijne, duizendvoudig verdeelde bladeren en stevige, opgerichte stengel is het zowel gevoelig als standvastig — een trouwe metgezel voor strijders, reizigers, zoekers en wie kracht zocht in onrustige tijden. Duizendblad helpt grenzen bewaren én openen, zuivert subtiele energieën, en herinnert ons eraan dat ware kracht ligt in balans en verbinding.
Gebed tot duizendblad
Gebed tot duizendblad – Gearwe
Tips voor een betekenisvol ritueel met duizendblad
Zoek een takje duizendblad in de natuur. Kies bij voorkeur het magische uur van zonsopgang of zonsondergang, wanneer de wereld stil lijkt te staan. Ga op een plek zitten waar je je veilig voelt. Steek een kaars aan en zet een kommetje helder water (liefst geen leidingwarter) voor je neer. Neem het duizendblad in je hand of leg het op je hart. Sluit je ogen, adem rustig in en uit, en denk aan wat je wil helen of beschermen.
Fluister zacht de woorden van de gebedskaart en verbind je met de helende kracht van het kruid. Dompel het takje daarna onder in het water als symbool van zuivering en levenskracht.
Laat het kruid rusten en drogen op een linnen doekje of een huisaltaar, waar het zijn kracht in stilte kan versterken.
Draag het daarna bij je in een klein zakje, bewaar het op een plek die voor jou betekenis heeft, of leg het onder je kussen om ’s nachts bescherming te ontvangen. Het water, doordrenkt met de frequentie van duizendblad, bewaar je best in een donker flesje. Neem overdag af en toe een paar druppels in je handpalm, wrijf je handen tegen elkaar en leg ze dan op je gezicht of op een plek waar je eventueel pijn voelt. Heb je het water in een verstuiver gedaan? Dan kun je het ook rondom je heen vernevelen om je aura te beschermen.
De bloei van duizendblad
De legende van Achilléus
Lang geleden, in het oude Griekenland, leefde Achilles, zoon van de zeegodin Thetis en de sterfelijke koning Peleus. Zijn kracht was legendarisch, zijn moed ongeëvenaard, maar Achilles had één kwetsbare plek: zijn hiel. Zijn moeder had hem ondergedompeld in de rivier Styx, waardoor zijn lichaam onkwetsbaar werd, maar de hiel waaraan ze hem vasthield, bleef zijn enige zwakte. Dit geheim was bekend bij de goden, maar Achilles zelf wist er niets van.
Op zoek naar manieren om zijn kracht nog te vergroten, reisde hij naar de mysterieuze bossen van Thessalië. Daar ontmoette hij een oude kruidenvrouw, die de geheimen van de natuur kende. Ze vertelde hem dat zijn onoverwinnelijkheid niet volledig zou zijn zolang zijn geest niet even sterk was als zijn lichaam. Ze onthulde hem het geheim van duizendblad, een plant die zowel het lichaam als de geest kon versterken.
Achilles verzamelde de bladeren en mengde ze met een magische olie die de kruidenvrouw hem gaf. Toen hij de balsem op zijn huid aanbracht, voelde hij een nieuwe kracht door zijn aderen stromen. Zijn kwetsbaarheid verdween, zijn kracht groeide en zijn geest werd sterker dan ooit. Hij voelde zich onoverwinnelijk, zijn zintuigen scherper en zijn vertrouwen in zijn onbreekbaarheid groter.
Toen de oorlog tegen Troje begon, was Achilles niet alleen een krachtige krijger, maar een ondoordringbare storm. Geen wapen kon zijn huid raken, geen pijl zijn vlees doorboren. Het leek alsof de magische kracht van duizendblad hem had verheven boven de stervelingen. Maar zijn eigen trots, gevoed door zijn onoverwinnelijkheid, leidde uiteindelijk tot zijn val.
Tijdens een hevige strijd raakte een pijl, afgeschoten door Paris, de enige kwetsbare plek die Achilles nog had: zijn hiel. De pijl doorboorde de magische bescherming die duizendblad hem had gegeven. Het was niet de kracht van de pijl die hem vernietigde, maar zijn overmoed. De kracht van duizendblad had hem van buiten beschermd, maar zijn geest was niet in balans.
Achilles viel, maar zijn naam zou voortleven. De legende van de held werd doorgegeven van generatie op generatie. Duizendblad werd een symbool van kracht en genezing, maar ook van de vergankelijkheid, en de noodzaak om de balans tussen lichaam en geest te bewaren.
Herinner je je nog onze vorige tocht langs de rand van het plaveisel? Toen we tussen stoeptegel en rioolrooster onverwacht cypergras ontdekten dat haast opzettelijk deel leek uit te maken van het straatbeeld? Groot hoefblad dat zich breed maakte alsof het hier thuishoorde, kleine ooievaarsbek …
De Nigon Wyrta Galdor — de “Nine Plants Spell” of – in de volksmond – de “Nine Herbs Charm” is een Oudengels genezingsgebed, een krachtige spreuk om wonden te helen. Dit ritueel is vastgelegd in het eeuwenoude manuscript Harley MS 585 (pagina’s 160r–163r), beter bekend als de “Lacnunga”, …
Uiteraard koos mijn verkoudheid het weekend uit om toe te slaan – perfecte timing, zoals altijd. Geen neuspray te vinden, geen zakdoekje in de buurt, alleen ik en een steeds drukkender hoofd. Dus werd het improviseren met wc-papier en warme thee, tot de maandagochtend de apotheek weer openging.
Mijn verkoudheid was inmiddels zo ver gevorderd dat ik zelfs niet meer buiten kon zonder te snotteren. Mijn neus was een waterval en mijn hoofd voelde als een overvolle kast. Ik moest dringend iets hebben om deze ellende een halt toe te roepen en die apotheek moest nog net binnen mijn actieradius liggen.
Dus ik ging op pad, vastbesloten om die pil of neusspray te bemachtigen. Maar ja, onderweg was er die eerste afleiding: een paardenbloem, keihard overlevend op de kademuur langs de Reie. “Klik”. Ik stond even stil, bewonderde het, en besloot dat dit toch wel een heel bijzonder plantje was. Wie had gedacht dat dit kleine, gele bloemetje in zo’n harde omgeving zou groeien? Het verdiende echt een plekje op mijn Instagram.
Ik liep verder, maar kon het niet laten om mijn ogen constant op de grond te houden. Tussen de tegels, tegen de gevels, tussen de kasseien, her en der: overal planten. Een opvallende Jakobskruiskruid voor een voordeur, een tomaatplant bij een putdeksel, een Steenkruidkers naast een telefoonkast en zelfs een kleine schijnspurrie dat het blijkbaar prima deed tegen de muur van de Koningsbrug. Een muursla die trek had in een Duvel en een Klein streepzaad tegen de muur van de apotheek.
Tegen de tijd dat ik bij de apotheek aankwam, had ik bijna een mini-bibliotheek aan straatplantjes gefotografeerd. De apotheker keek me aan toen ik de deur binnenstapte, m’n telefoon nog in m’n hand en een bloemblaadje tussen m’n vingers. “Voor wie is het middel?” vroeg ze. “Voor mij,” zei ik, terwijl ik mijn verzameling op mijn telefoon toonde. “Maar ik geloof dat ik me intussen al wat beter voel… misschien heeft de natuur het werk voor me gedaan.”
En, eerlijk gezegd, ik was alweer een beetje vergeten waarom ik daar eigenlijk was.
Snuister je eens mee in mijn verzameling van die ochtend. (Klik op > en < om door het fotoalbum te scrollen)