11 oktober 2025

Ontwakende stad

Zowel op 20 september als op 11 oktober nam kruidenvrouw Katrien Cattoor ons mee op een ochtendlijke kruidenwandeling door Brugge. Katrien is niet alleen de auteur, maar ook de bezielster van De Kruidenspiegel, een werk waarin zij de verborgen taal en kracht van planten tot leven wekt.

Met haar scherpe oog en haar liefde voor het groen leidde ze ons langs smalle steegjes, verstilde stadsparken en zelfs drukbezochte toeristische trekpleisters. Overal, waar de meesten achteloos voorbijlopen, wees zij ons op stadsplanten, bomen en struiken die zich met stille volharding aan het stadsleven hebben aangepast.

Zo wees ze ons bijvoorbeeld op de weegbree, die ondanks vele voetstappen telkens weer oprijst en zo symbool staat voor veerkracht. Ook de brandnetel kwam aan bod, vaak verguisd, maar door Katrien geprezen om zijn voedende en zuiverende kracht. De zachte geur van citroenmelisse liet ons even stilstaan bij haar rustgevende werking, terwijl de bescheiden brunel – een plantje dat velen over het hoofd zien – werd onthuld als een stille genezer met een rijke traditie in de volksgeneeskunde.

Elke ontmoeting met een plant werd door Katrien omgevormd tot een verhaal. Soms verwees ze naar oude gebruiken en volksgeloof, dan weer naar de geneeskrachtige werking of de rol van de plant in het dagelijks leven van vroeger en nu. Het was alsof de stenen van de stad plots zachter werden en plaats maakten voor een groene onderlaag vol herinneringen, symboliek en levenskracht.

Zo werden de wandelingen niet louter een ontdekkingstocht door Brugge, maar ook een reis door tijd en traditie – een spiegel waarin de mens zijn verbondenheid met de natuur kan herontdekken.

*Katrien Cattoor geeft uitleg bij een prachtige* ceder

Het vergde wat inspanning om zo vroeg uit de veren te komen, maar wie het deed, werd rijkelijk beloond. De stad lag er nog stil en half sluimerend bij, gehuld in de zachte tinten van de ochtend. Een lichte nevel hing boven de grachten, de kasseien glommen nog vochtig en het zeldzame vogelgezang gaf een bijna sprookjesachtige klank aan de tocht. Juist dat vroege uur gaf de wandeling een intieme en bijna magische sfeer – alsof Brugge voor even enkel voor ons haar geheimen prijs wilde geven. “De ochtendstond heeft goud in de mond”.

Ochtendwandeling — De kruidenwandeling start bij zonsopgang. De stad ontwaakt!

Alsof de wandeling zelf nog niet genoeg betovering bood, zorgde Katrien ook voor een lekker intermezzo. Voor iedere deelnemer had ze verse broodjes meegebracht, belegd met zelfbereide confituur van wilde pruimpjes die ze in de natuur had gevonden. Daarbij schonk ze geurige thee van kleefkruid, dat al sinds mensenheugenis geroemd wordt om zijn zuiverende kracht. En alsof dat nog niet genoeg was, haalde ze een mand tevoorschijn met zelfgebakken kruidenwafeltjes, waarin de smaak van de natuur op een speelse manier tot zijn recht kwam.

Die eenvoudige, maar liefdevol bereide lekkernijen werden met dankbaarheid en glimlach geproefd. Het versterkte niet alleen het lichaam na de tocht, maar ook het gevoel van verbondenheid: met de natuur, met de stad, en met elkaar.

broodjes belegd met pruimenconfituur en goudsbloem

kruidenwafels — Lekkere kruidenwafeltjes werden gul uitgedeeld en dankbaar aangenomen

Aan het einde van de wandeling was er niet alleen het gevoel van voldoening, maar ook van dankbaarheid. De deelnemers spraken hun bewondering uit voor de kennis en bezieling waarmee Katrien de stad in een groen verhaal wist om te toveren. Wat voor velen een vertrouwde omgeving leek, kreeg door haar ogen een nieuwe gelaagdheid: Brugge bleek niet enkel een stad van steen en water, maar evenzeer een stad van kruiden, bomen en wilde planten.

Met volle harten en lichte tred keerden de deelnemers huiswaarts, vervuld van verhalen, smaken en geuren die hen nog lang zouden bijblijven. Velen uitten de wens – of beter gezegd de stille hoop – dat dergelijke kruidenwandelingen in de toekomst vaker georganiseerd mogen worden. Want wie eenmaal ervaren heeft hoe de natuur in de stad spreekt, verlangt ernaar die stem opnieuw en opnieuw te horen.